2014-12-25 Dagbeschouwing

Wat heb ik maanden, weken, dagen op gezien tegen die gezellige gezinsdag waar men het halve jaar al naar uitkeek. Mijn huis is dan ook niet kerstig gedecoreerd. Waar anders de mooiste boom van het dorp staat, smaakvol opgetuigd met zilver, wit en glas, engelenhaar en ragfijne lichtjes met veel pakjes eronder, met overal kerststukjes met warme kaarsen, is het nu kaal en leeg en donker.

In de aanloop naar deze dag groeiden alle beste fijne warme wensen voor een gelukkige Kerst uit tot demonen. Gisteren cumulerend tot een grote wanhoopsknoop in mijn leven.

Dat hebben jullie dan ook kunnen lezen in mijn gedichten en mijn dwarse status over de kapotte CV ketel en mijn niet-wensen. Ook hebben velen er massaal op gereageerd. Ik ben nog vol warme dankbaarheid voor de liefde en begrip van jullie die reageerden. Hartverwarmend en super bedankt. Veel Pb's (persoonlijke berichten) mocht ik ontvangen van mensen die eenzaam zijn of een partner hebben die elders verkeerd. De diverse uitnodigingen vond ik bijzonder lief. Bedankt!

Een weldadige pleister op de wonde kwam mede door een Whatsappje wat uit het gewenste hart kwam, het maakte mij iets minder eenzaam. Veul minder eenzaam zelfs. Ik kon daardoor een liefdevol gedicht schrijven.

Vandaag heb ik kunnen beschouwen als een normale zaterdag.
Het is dat het geregend had, anders was ik in de tuin planten gaan verzetten en wat gaan snoeien, maar alles was nat. Dus toen heb ik vanmorgen heerlijk wat aangekeuteld in huis en ben lekker in bad geweest.

Daarna kwam er een vriend, die de vulslang voor de CV ketel, die gisteren tegen mijn zin verwijderd was, getracht heeft aan te koppelen. Na deze actie heb ik in zijn gezelschap genoten van een brinner. Ha, mijn enige echte eten van vandaag: charlestons met gebakken ei en turkse worst, peynir en olijven bestrooid met wat sesamzaad. Het vasten heb ik doorgeschoven naar een andere dag.

Toen ik weer alleen was heb ik langdurig met een vriendin gebeld. Het feest van de herkenning en het elkaar een hart onder de riem steken voelde weer heel goed. Dus dank je voor je advies en aandacht!

Vanmiddag ben ik naar mijn in Utrecht studerende en wonende dochter gereden en samen hebben wij besloten naar een prachtige film te gaan. "The Salt of the Earth", niet een film waar je normaal een, twee, drie voor kiest, maar we hebben genoten van de prachtige foto's geschoten door Sebastiao Salgado. Natuurlijk hebben we lekker in de binnenstad eerst nog genoten van een verrukkelijke latte macchiato en een overheerlijke cheesecake.

Na afloop hebben we eerst een alcoholische versnapering genuttigd en toen zijn we naar de Albert Heijn gegaan. (jaja, open tot middernacht) Er was erg vriendelijk personeel overal (ha, in de bediening kregen ze dubbel betaald) We hebben een fles wijn en wat verschillende kaassoorten ingeslagen en zijn naar haar woonstede gegaan. We arriveerden juist op tijd om naar de gedichten te luisteren die via Omroep Centraal te volgen waren en verder hebben we natuurlijk weken moeten bijkletsen. Dat lukt voor uren met moeder en dochter.

Het is een heerlijke zaterdag geworden.

En morgen... morgen komt de helft van mijn kinderschaar, de in Nederland aanwezige helft, gezellig vrijdag vieren. Nu pas ben ik er klaar voor.