Alleen in Gadir

op het dak zit hij smachtend

met een leeg jerez-glas

kusjes weg te wuiven

hij schrikt van tingelend

schommelstoelennaakt

houdt zijn hand gereed

er is slechts schaduw

voor hen die paella nuttigen

met huid en haar schrokt hij

op het stampende plein

der kronkelende flamencojurkjes

zou hij haar graag zien wervelen

haar zachte welvingen op

zijn dagdromenloos hemelbed

zijn een processie waard

rustend op zijn dakterras

hoort hij met verlangende oren

een serenade neuriën

als trouwe metgezel

haar echo in zijn hart

kom lief, Ik hou van jou

©MG20150315BS