zoemen rond mijn hoofd
gonzen tussen ons
als vluchtige insecten
zwermen in wolken
zijn onontkoombaar
dus negeren wij
tot ze ons steken
gevoelens van leegte
priemen en ontsteken
in ons hart en in ons hoofd
ontaarden tot wrang tekort
soms beneemt de zwerm
ons zicht op het hart
in elkanders ogen
willen wij geluk zien
geen gemis
Geen opmerkingen:
Een reactie posten