jij met die molensteen
alhoewel mijn ballast
in mijn rugzak zit gepropt
jij begon vele jaren
eerder en wandelt kalm
ik hol berg op berg af
en hobbel jou voorbij
terwijl ik voortren
kijk ik om of jij zal volgen
jij wilt mij niet inhalen
je bent zelfs nooit gestart
je kunt met me mee
jij schudt je hoofd
gaat niet voor grote hoogte
toch wachten jou nog diepe dalen
slangenkuilen, modderpoelen
ik spring en ontwijk
alsmaar achteromkijkend
ik zou jouw benen willen zijn
ik wil op jouw pad alle
oneffenheden verwijderen
al verwacht je dat het pad
glad en rustig zal blijven
de dalen en de diepe duisternis
zijn een gepasseerd station
maar zal jij nog voorbij moeten gaan
ik wil jouw pad verlichten
maar ook al laat ik mijn sporen na
jij zult ze niet meer kunnen volgen
want uiteindelijk laat ik los
en vervolg ik mijn vlucht
@MG20160118BS
Geen opmerkingen:
Een reactie posten