Bestoven

betoverende feromonen

lokken mij tot aarden

jouw geopende kroonblaadjes

zijn mijn landingsbaan

bijna gewichtloos

trippel ik over jouw huid

met mijn vluchtige beroering

wrijf ik jouw meeldraad

op zoek naar de brandstof

waarop mijn ziel overleeft

ik zuig jouw nectar

jij blijft sidderend achter

terwijl ik mijn vlucht vervolg

en van je wegzweefvlieg

©MG20160124BS

PS: het is ook mogelijk dit gedicht in de Engelse versie te lezen:
http://matcatgo-english.blogspot.nl/2016/01/blog-post.html

Het ongelijke pad

het is geen gelijke strijd

jij met die molensteen

alhoewel mijn ballast

in mijn rugzak zit gepropt

jij begon vele jaren

eerder en wandelt kalm

ik hol berg op berg af

en hobbel jou voorbij

terwijl ik voortren

kijk ik om of jij zal volgen

jij wilt mij niet inhalen

je bent zelfs nooit gestart

je kunt met me mee

jij schudt je hoofd

gaat niet voor grote hoogte

toch wachten jou nog diepe dalen

slangenkuilen, modderpoelen

ik spring en ontwijk

alsmaar achteromkijkend

ik zou jouw benen willen zijn

ik wil op jouw pad alle

oneffenheden verwijderen

al verwacht je dat het pad

glad en rustig zal blijven

de dalen en de diepe duisternis

zijn een gepasseerd station

maar zal jij nog voorbij moeten gaan

ik wil jouw pad verlichten

maar ook al laat ik mijn sporen na

jij zult ze niet meer kunnen volgen

want uiteindelijk laat ik los

en vervolg ik mijn vlucht

@MG20160118BS

I.C.E.

stralende ogen

verdoffen en geven

slechts kilte weer

de zachte glimlach

wordt wrede grimas

verstard door vorst

de ijzige wind doet

de warmte verdwijnen

tranen van gemis

veranderen in ijspegels

bevroren lippen

breken door kussen

als ijsprinses woon ik

in een ijspaleis

met een vrieskoud hart

grijns ik kil

naar de vorst die

mijn ijsdom regeert

©MG20160114BS

Ikke

narcisme is mij vreemd
uitdaging past mij beter
de stoute blauwe blik
door groen omlijst
doet lieflijk aan
kijkt tot in je ziel
fileert tot op het bot
evenredigheid gebiedt
onder groene hoed
huist kwestbaarheid
een emotioneel gemoed
en eindeloze trouw...

Openstelling

verbod noch gebod stel ik u

om over voorrangsregels maar

te zwijgen ook doodlopendheid

treft u niet bij mij ik bejegen u

met vriendelijkheid en veel geduld

gelieve op de paden te blijven

het kwetsbare jonge gewas

niet te betreden indien ik

mijn hart openstel zodat

u er vrijelijk kunt verkeren

ik vraag geen entree noch

hef ik tolgelden ik verzoek slechts

liefdevolle consideratie en

inachtneming van de consequenties

wanneer u in mijn hart verblijft

©MG20160101BS

Boeiend

als jij in mij duikt

omdat je wilt kennen

omdat je wilt weten

als mijn zielenroerselen

jou ontroeren

als mijn creativiteit

jou bezwangert

met ideeën en liefde

als mijn pijn jou

meer bezeert

dan eigen missen

als jij mijn tranen oplikt

dan ben je puur

in je liefde voor mij

veroordeel jezelf niet

geniet van onze unieke vonk

zoals jij in mij

verstrikt bent geraakt

zo ben ik in

jouw hart gevangen

wij dansen in ons

fortuinlijk web

van wederzijdse

ware gehechtheid

een te koesteren zeldzaamheid

©MG20160102BS

Stommetje

mijn Dee-Jay vraagt

om beheerste radiostilte

maar de ether zindert

van hartsberichten

die onstoppelijk ontsnappen

door duizend haarvaten

stilzwijgendheid stimuleert

morseseinen van onze geest

ongehinderd door

ongewenste meelezers

arriveren ontelbare

telepathische liefkozingen

©MG20151230BS

Hartleers

Hoe vaak

kan een hart

aan flarden?

taai littekenweefsel

van vorige

verwoestingen

doet nieuwe

verwondingen

onheelbaar schijnen

het open hart

is kwetsbaar

vatbaar voor infecties

ik zoek geen

zachte heelmeester

maar eentje die mij 

hecht spijkers 

met koppen slaat

dat zal mij leren

©MG20151230BS

Rustig ongelukkig

stilte kalmeert

jouw nerveuze

bewustzijn

tekortschieten

aan eigen normen

en waarden

vroegere verplichtingen

nakomen en het

onmogelijke verlangen

onvoorwaardelijk falen

aan statusgesteld

zelfbeeld

geluk onbelangrijker

achten dan

eeuwige beloften

jij zit in mijn huid en hart

zit ik alleen maar in

jouw herinneringenhoofd?

©MG20151229BS

Ravage

rust die nu

weldadig

schuld tot

stilte brengt

zal eens

oorverdovend

jouw gemis

tot op het bot

onder jouw

aandacht brengen

je wast jouw

handen in

mijn onschuld

zullen ze ooit

schoon worden?

mijn bloed kleeft

en kruipt waar

jij niet vermoedt

zoals jouw zwijgen

stil vernielt

©MG20151230BS