maandag 13 april 2015

Trillend

als jij en-publique
met mij afspreekt
op een plaats
waar je denkt
dat ik niet huilen zal
dan trek ik
mijn conclusies

jij die nooit met mij
gezien wil worden
altijd bang bent
om aan mijn zijde
herkend te worden
en dan nu opeens
lunchen in openbaar

smsjes van vandaag
zijn zakelijk
dienen enkel nut
al jouw vele kusjes
ontbreken schrijnend
ik huil tuitentranen
verslijt lakens

kun je het niet aan
de confrontatie
met mijn ongelukkig zijn
kun je het niet dragen
de last van mijn verdriet
door jouw woorden
mijn werkelijkheid

het lijkt erop
dat het je te zwaar is
teveel stress ervaart
van mijn eerlijkheid
dan biedt
struisvogelgedrag
geen oplossing

laten we praten
als twee grote mensen
niet als verliefde tieners
ik voel de grond
onder mijn voeten
afbrokkelen
straks val ik
in de hel


©MG20150413BS

2 opmerkingen:

  1. Hey Mattie, perfect verwoord hoe je wereld plots kan afbrokkelen...sterk geschreven, binnenkort word ik nog een fan die dronken in adamskostuum bij een publieke voordracht om je handtekening bedelt op het canvas van mijn achterwerk :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. hihi Bart, dan zal ik maar alvast gaan oefenen met bilschrijven!

      Verwijderen