huil ik tegen de maan
jank eenzaamheid
Luid brul ik deernis
tokkel mijn weedom
Gewauwel verstomt
angst en beven stilt
uit krochten der aarde
antwoord weerklinkt
Of is het slechts de echo?
Lokroep van mijn geest
Immer nog beantwoord
bescheiden uit de verte
maar onmiskenbaar
Mijn hart herkent
zijn tedere weerklank
harmonieus akkoord
Jubel ontspringend
uit zielseenheid verspreidt
zoetgevooisde warmte
 |
| opslag Mindz.com |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten