Weerzien

arm lief kind
kiezen is onmogelijk voor jou
weet dat je moeder van je houdt
weet dat je vader van je houdt

het arme kind
als je slaapt
mis je nu jouw nachtzoen
van de afwezige ouder

het lieve kind
hou van beide ouders
jong of oud
je kunt nooit kiezen

arm kind
als je te jong bent om alleen te reizen
dan hoop ik dat de ouder die nu voor je zorgt
heel veel van je houdt

kind
Ik hoop dat je ook veel houdt van
de afwezige ouder
en je hem kunt bezoeken en omhelzen

©Mattie Goedegebuur

Geliefde afwezigen

Ik zit weer vast in een loop:

lethargische staren in 't verleden,

uitgeput treurig hangen in een stoel.

Uren verglijden met niksen zonder gevoel

-wat niet zalig is, maar kennelijk nodig-

om mijn beschadigde ziel te fixen.

Mijn huis schreeuwt om aandacht

net zoals de kat, die ik wel streel,

maar op de automatische piloot.

Ik weet niet wat, maar iets is mij teveel

laat mij maar, zwijg mij maar dood.

Ik weet niet meer wat ik verwacht,

afspraken worden afgezegd, niet verschoven.

Ik verzuip in verplichtingen, zij stapelen zich.

Toch blijf ik loom in pyjama, hoe kom ik dit te boven?

Is het alleen het vallend blad? of is het dat

ik mij nietig voel, keuze blijkbaar niet waardig.

Ik doe mijn best: blijf tegen onwaardigen aardig.

Ik weet het wel: geluk is een bloem

die bloeit in eigen hart en ik daar pluk.

Kennelijk is het mesttijd en moet het groeien

op mijn shit. Goeie shit, die doet bloeien.

Een wedstrijd in mijn hart in stank vertrapt.

Ik ben geen harttuinman nu en zie geen pad,

maar ik betaal daarvoor een prijs en

voel mij leeg in mijn somnolente loop.

©Mattie Goedegebuur

Zenzijn

Water omgeeft mij, zacht kabbelende

bubbels door een bellenblazend bad.

Opzwellend tot crescendo waarna de

koude stort mij activeert tot op het bot.

Begeleid door oosterse geuren op een

hard stenen bank word ik ontveld en

vervolgens in een modderbad -waar varkens

jaloers op worden- halal klaargestoomd.

Zacht geoliede warme handen plaatsen

met grote precisie een keienpad op de

graat. Zij rekken en strekken tot ik tot

in de uiterste voegen gesmeerd ben.

©Mattie Goedegebuur

Stadsreuzin

Zij zweeft vermomd en oogt gevaarlijk oneetbaar

in geelzwart. Een vega stuifmeel-eter als prooi in

roofdier-outfit. Als de onschuld zelve vliegt zij als

larvenmoordenares door het luchtruim.

Zij steekt haar neus in een wespennest of althans

legt er haar eieren... .. Door de illusie van big killer

fly-er neemt zij het risico dat haar leven in een klap

weggevaagd wordt door een mensenhand.

foto Hinke Kalsbeek van Volucella zonaria

interview op de regionale televisie ivm bundel 'ontsluierd'

https://www.youtube.com/watch?v=oqlHrvsrcoA

Kiem

de echo van liefde

hangt om je heen

legt zich ter ruste

onder de takken van stilte

bovenop haar wortels

liefde wacht haar tijd af

zij komt sprankelend boven

zoals een luchtbel

omhoog moet

zij doseert zich niet

zij is en zij geeft

rust is slechts schijnrust

zij woelt onder de oppervlakte

op haar tijd komt ze op

bloeit lieftallige bloemen

dreamstime.com / zenboom van liefde

Vriendschop

Ik voel me rozig
in het bad van vriendschap
een hartelijk welkom
met onverwacht geschenk
een goede bekomst
verbleekt het afhaken
van oude vertrouwde schoenen
die geen aandacht
gelijkstellen met afwijzing
alsof ik steeds
opnieuw moet bochten
om in de gunst
mijn partituur is een solopartij
voor hen het verlies
van mijn warmte