gedachteloos vloeien de woorden al
over je lippen
wriemelen zich bijna door de tralies
van hokjesgeest
je beteugelt jezelf en je roept
je woorden terug
bloemen die in jouw hart ontluiken
mogen niet bloeien
in zwijgzaamheid denk je dat je geniet
van de geur van stilte
maar het is het ziltsappige aroma
van verbeelding
